
Inhalacja to jedna z lepszych metod leczenia infekcji górnych dróg oddechowych. Wdychanie leku w postaci pary to sprawdzony sposób nie tylko na katar, kaszel i zatkane zatoki, lecz także na alergie, astmę, a nawet zapalenia oskrzeli. W tych trzech ostatnich przypadkach konieczne jest jednak użycie inhalatora kieszonkowego lub nebulizatora. Jak wykonać inhalację? Kiedy można wykonać tzw. parówkę, a kiedy należy sięgnąć po specjalne inhalatory?
Inhalacja to zabieg leczniczy polegający na podaniu roztworów leków lub ich aerozoli do dróg oddechowych wraz z wdychanym powietrzem. W przypadku kataru można wykonać tradycyjną inhalację, czyli tzw. parówkę, z dodatkiem ziół rozkurczających lub olejków eterycznych. Jednak alergicy czy astmatycy, którzy potrzebują specjalistycznych leków, powinni sięgnąć po inhalator kieszonkowy lub nebulizator.
Dla kogo jest przeznaczona inhalacja?
Inhalacja jest przeznaczona dla każdego, kto zmaga się z alergią, astmą lub innymi przewlekłymi schorzeniami górnych dróg oddechowych, np. zapaleniem zatok, katarem. Z zabiegu mogą korzystać także dzieci powyżej pierwszego roku życia. Jedynym przeciwwskazaniem do wykonania inhalacji jest alergia na substancje zawarte w parze wodnej. Niezależnie do tego, czy do inhalacji zostanie użyta miska z gorącą wodą, czy inhalator kieszonkowy lub nebulizator, efekt zabiegu będzie ten sam – złagodzenie dolegliwości charakterystycznych dla danego schorzenia i ułatwienie oddychania.
Domowa inhalacja – jak ją prawidłowo wykonać?
Jeżeli choremu dokucza lekka niedrożność dróg oddechowych, np. katar, można wykonać tzw. parówkę. Do jej przygotowania są potrzebne miska z gorącą wodą oraz ręcznik.
Do miski z gorącą wodą wrzuć garść suszonych ziół lub wlej kilka kropli olejku eterycznego. Następnie przykryj głowę ręcznikiem tak, aby zakryła również miskę, i pochyl się nad parą wodną. Podczas zabiegu należy mieć zamknięte oczy oraz nie zbliżać twarzy zbyt blisko wody, ponieważ można się oparzyć. Podczas trwania inhalacji należy głęboko oddychać przez nos, a powietrze wydychać ustami. Jeśli w trakcie inhalacji nos zostanie zatkany przez wydzielinę, należy przerwać zabieg i ją usunąć.
Domowa inhalacja powinna trwać około 15 minut, ale nie dłużej niż pół godziny. Jeśli z zabiegu korzystają dzieci, czas ten należy skrócić do 5 minut, a napar należy wcześniej trochę przestudzić. Inhalację najlepiej przeprowadzać dwa, trzy razy dziennie, przez 5-7 dni.
Ważne:
» Inhalacji nie należy wykonywać po zjedzeniu posiłku (wówczas mogą doprowadzić do wymiotów), jak również wtedy, gdy odczuwa się głód.
» Palacze nie powinni palić papierosów co najmniej pół godziny przed inhalacją oraz dwie godziny po niej. W przeciwnym wypadku dym papierosowy może potęgować podrażnienie błon śluzowych.
» Przez pół godziny po zabiegu nie należy rozmawiać i mieć kontaktu z zimnym powietrzem.
Przeciwwskazania do stosowania inhalacji:
- ostre zapalenie nosa, krtani, gardła
- wysoka gorączka
- niewydolność krążeniowa i oddechowa
- gruźlica
- ropne zapalenie zatok bocznych nosa i migdałków
- nowotwory
- krwawienie z dróg oddechowych
źródło: www.poradnikzdrowie.pl